Content
Onderzoek
Onze onderzoeken zijn gebaseerd op bestaande bronnen. Zowel uit boeken als van internet. Op de volgende lijst ziet u de exacte bronnen die wij hebben geraadpleegd beschreven volgens de APA richtlijnen.
De stalkervideo in dit voorbeeld gaat uit van Frank van Garderen (onze klasgenoot) als 'slachtoffer'. De video is nog niet af, maar de persoonlijke informatie kan makkelijk via een template worden aangepast. Omdat deze video alleen door een spiegel kan worden bekeken, wordt hij gespiegeld afgespeeld.
Redelijk op tijd in het project, hebben we een script geschreven en zijn we bezig gegaan met het uitproberen en editen van voiceovers.
Hoe reageert de kinect op licht en beweging? Hoe reageren testpersonen op beelden en geluiden met materiaal van henzelf terwijl ze in de spiegel kijken? Gaan ze ook achter zich kijken?
We willen de gebruiker van onze ruimtelijke installatie, confronteren met de hoeveelheid informatie die hij/zij onbewust online achterlaat. We tonen online verkregen materiaal van de specifieke gebruiker aangevuld met nep nieuws. Uitkomst: Nep nieuws maakt de installatie interessanter dan alleen zelf geplaatst online materiaal. De testpersoon kijkt niet achter zich want kan alles in de spiegel zien. Er is een trigger nodig om de gebruiker om te laten kijken.
In een groep van 5 studenten werken wij aan het project "persoonlijke vrijheid". Onze planning is een belangrijk element dat onze groep op de hoogte houdt van de voortgang van het project. Deze planning houden wij online bij via Tom's Planner
Het eerste concept waar we op komen om gemaksgeoriēnteerden alert te maken van de online data die ze onbewust achterlaten, zijn digitale ruimtes waarin 3 deuren zichtbaar zijn. De gebruiker moet meerdere malen een deur kiezen en er langzamerhand achter komen dat zijn of haar persoonlijke gegevens in de ervaring voorkomen. Dit idee is afgevallen omdat er een grote kans bestaan dat de gegevens niet opvallen en omdat we taken in dit concept niet goed zouden kunnen verdelen.
Ons 3e concept is de basis voor de producten die we tot nu toe hebben uitgwerkt. Wel zijn er verschillende ideeen bij gekomen. Deze beschrijven we binnekort ook.
Wat is de meest persoonlijke informatie die iemand online kan op vragen uit een database? Heeft ons project baat bij deze organisaties of is dit alleen nuttig voor bedrijven?
Tijdens het onderzoek naar online gegevens en bigdata komen we verschillende sites tegen die gegevens opslaan en doorverkopen. Wij willen weten of deze organisaties hulpvol kunnen zijn bij ons project. We interviewen werknemers van ConsuMatrix en Adhoc Data via de chatbox op hun website. Uitkomst: Ze verzamelen vooral financiëlele en zakelijke gegevens. Deze gegevens zijn niet erg nuttig voor ons project.
Wie is onze doelgroep? Wat vind onze doelgroep belangrijk?
De doelgroep van ons project zijn mensen die zich niet druk maken om online privacy, en die alles wel best vinden. We geven onze doelgroep een naam aan de hand van het Mentality Model van Motivaction (Verheggen, 2013), namelijk: de Gemaksgeoriënteerden.
Het tweede concept dat we hebben bedacht om gemaksgeoriēnteerden alert te maken van de online data die ze onbewust achterlaten, was een opstelling waarbinnen er gekozen moet worden tussen online of offline gestalkt worden. Wij kwamen door ons onderzoek naar online gegevens erachter dat digitaal stalken minstens even erg is als fysiek stalken. Dit omdat je precies dezelfde informatie in handen kunt krijgen. Toch lijkt het alsof de meerderheid van de mensen zich dat niet beseft. Meer meningen over online en offline gestalkt worden.
Hoe maken we van ons concept een fysiek product dat het effect van de ervaring kan laten zien?
Om een fysieke vorm te geven aan de ervaring die gemaksgeoriënteerde mensen bewust moet maken over hun persoonlijke vrijheid op het internet, bouwen we in ons klaslokaal een opstelling. Dit prototype ontwikkeld zich door de tijd aan de hand van testresultaten. We maken aanpassingen in de manier waarop we objecten plaatsen, de belichting en de markeringen op de grond.
Als het slachtoffer van ons prototype zich omdraait, stop de stalkervideo wat de persoon achter zich ziet. Hiervoor maken we gebruik van Unity en een Kinect. Om de werking en voortgang hiervan te laten zien maken we verschillende vlogs. Klik om de laatste vlog te bekijken.
Hoeveel informatie kunnen we over een willekeurig persoon vinden op het internet? Kunen we een telefoonnummer vinden? Hoelang hebben we hier voor nodig?
We willen de erachter komen hoeveel persoonlijke informatie er te vinden is op het internet. Om dit te testen kiezen we een van onze docenten als onderwerp, namelijk: Elisa van Tuijl. We tonen online verkregen materiaal van haar uitgeprint in de vorm van een collage, en peilen haar reactie. We vinden veel info onder een andere naam dan waarop we in eerste instantie zoeken. Reactie: Ze reageert verrast, en voelt zich vooral onzeker over het feit dat alle studenten uit onze klas meekijken. We vinden foto’s van haarzelf, haar huis en haar familie maar ook een telefoon nummer. We hebben daarvoor 5 uur de tijd genomen.
Om aan een goedkope spiegel te komen, zijn we als team op een ochtend op pad gegaan om een spiegel van 10 euro af te halen van marktplaats in Westervoort.
Om een template te maken die zo snel mogelijk voor een nieuw 'slachtoffer' persoonlijk kan worden gemaakt, maken we gebruik van de samenwerking en workflow die er kan onstaat tussen Adobe programma's als je ze op de juiste manier aan elkaar koppelt.
Tijdens onze vergaderingen en overleggen, maakt telkens 1 van ons aantekeningen. Deze delen we met elkaar in Google Drive.
Hoe gaan we te werk? Waar moeten we rekening mee houden?
Om ons team en project op 1 lijn te houden, beginnen we ons project met het schrijven een plan van aanpak. Hierdoor zijn we het bijvoorbeeld eens geworden over ons concept en de communicatie, maar ook ontwerp- en ontwikkelmethodes komen aan bod.
Onze video is de belangrijkste content die de gebruiker binnen onze ervaring over persoonlijke vrijheid te zien krijgt.
Voordat de video getoont kan worden moeten er minimaal 5 foto's en een facebook binnen zijn opgezocht over de persoon. Dit doen we nu nog handmatig, maar de bedoeling is dat dit uiteindelijk via 'data scraping' verkregen kan worden. Deze video's komen in een photoshop bestand en van daaruit kunnen er verschillende video templates worden aangepast. Het resultaat: een persoonlijke video van de gebruiker die begint bij waar onze 'intro' eindigt, namelijk de vingeradruk. De video is nog een prototype dat de sfeer en soort beelden laat zien. Deze is gemaakt naar aanleiding van feedbackd die wij kregen op onze eerdere versie. Ook is hij nog niet compleet ingevuld. Er is gebruik gemaakt van verschillende beelden uit eigen creatie en van bestaande video, de bestaande video's kunt u terug vinden in onze bronnenlijst.
Wij zijn studio Spectrum. We bestaan uit derdejaars studenten Communicatie en Multimedia Design aan de HAN in Arnhem. Tijdens ons semester Design Experience Environments doen we een project binnen het onderwerp ‘persoonlijke vrijheid’.
Suzanne Heidekamp
Mike Kersten
Wouter Korff
Chrisjan Kottelenberg
Dajo Kunz
Hogeschool van Arnhem en Nijmegen
Ons ontwerpproces is gebaseerd op een combinatie van de ontwerpmethodes Double Diamond (The Design Council, 2005) en een aangepaste variant van het Design Thinking Process (Horowitz, 2016).
In het volgende hoofdstuk leest u hoe we deze modellen hebben toegepast op ons concept om gemaksgeriēnteerde mensen bewust te maken van hun online privacy en veiligheid. Daarnaast vertellen we kort over de Methodenkaart voor praktijkonderzoek (Turnhout, 2012) waaruit wij een aantal elementen hebben gebruikt tijdens onze onderzoeksfase.
Wat vinden instagram gebruikers tussen de 16 en 24 jaar erger? Hebben ze door dat een stalker op beide manieren aan dezelfde informatie kan komen?
Via het instagramaccount van Suzanne Heidekamp hebben we een poll opgezet als aansluiting het concept waarin we ingaan op een online en offline stalk-ervaring.Suzanne heeft iets meer dan 47 duizend volgers op Instagram, waarvan het grootste deel jongeren tussen de 16 en 24 zijn. Resultaat: 83% van de testpersonen vind het erger om fysiek gestalkt te worden. Conclusie: maar weinig testpersonen zien de ernst in van online gegevens misbruiken.
Onze klasgenoten zagen het niet zitten om zich vrijwillig op te geven als slachtoffer. Daarom hebben we een klassenlijst geprint en hebben we elke groep 3 kruisjes laten zetten als alternatieve manier om testpersonen te kiezen. Dit viel erg in smaak en de testpersonen zelf vonden het ook grappig.
Dit boek van Stickdorn & Schneider (2011), heeft ons geholpen door verschillende manieren aan te bieden om onderzoek te doen naar de ervaring over persoonlijke vrijheid die wij willen bereiken met ons prototype. Daarnaast hebben we verschillende malen de verschillende design principes besproken die daarnaast in het boek aan bod komen.
Hoe brengen we ons idee op de markt? Waar plaatsen we de opstelling? En in welke vorm?
Naas het prototype dat we bouwen tijdens dit project, denken we na over manieren waarop ons concept kan worden gebruikt buiten onze opstelling om. Hiervoor bedenken we 2 scenario's. 1 daarvan speelt zicht af in een openbare ruimte namelijk een station. De ander maakt nog wel gebruik van een aparte ruimte maar dan bijvoorbeeld in een museum. Een aantal basis elementen blijven standaard in het concept.
